maand 2 en 3

Lieve allemaal,

allereerst een excuses van de slechtste blogger ter wereld. Hoewel dat natuurlijk alleen maar een teken is dat ik het hier naar mijn zin heb en me zeker niet zit te vervelen!
aangezien ik al twee maanden niets meer heb geschreven zal ik in een kortere versie de afgelopen tijd beschrijven.

Na de super leuke week in Rio heb ik de bus gepakt naar Parati, wat nog een heel gedoe was aangezien de bussen volgeboekt waren. Ik moest met een half illegaal busje, die het halverwege begaf, naar Angra en toen overstappen op de stadsbus naar parati. een hoop gedoe maar uit eindelijk helemaal goed gekomen allemaal. In Parati was ik al geweest maar toen helaas geen tijd gehad voor het natuurlijke zwembad dat ze daar hebben. een stuk van de zee dat is ingesloten door rotsen waardoor er geen golven zijn, het water een stuk warmer is en helderder waardoor je alle vissen kon zien! erg mooi!

Na Parati ben ik door gegaan naar Sao Paulo. De verhalen hier over zijn meestal niet erg positief, een erg gevaarlijke stad waar eigenlijk niet zo heel veel te doen is. Toch moet je in Sao Paulo zijn geweest dus, ook ik. De wijk van het hostel is een veilige buurt dus dat gevaarlijke viel wel mee. over dat er weinig te zien is hebben ze gelijk. als toerist is hier niet veel te doen, je moet er mensen kennen die je mee nemen naar leuke plekjes. hier heb ik vooral veel rondgewandeld door de leukere wijken (een keertje inclusief maskers als een stelletjes debielen.. waarom? omdat het kan), wat gefeest, uit eten gegaan en naar een marktje en een museum. gelukkig waren er erg leuke mensen in het hostel en heb ik het zeker wel naar mijn zin gehad!

Vervolgens ben ik door gegaan naar Florianopolis. hier heb ik twee weken gezeten en toen ben ik met heel veel pijn in mijn hart weg gegaan. Florianopolis heeft een eiland voor de kust liggen en daar verblijven de meeste mensen. dit eiland is één groot paradijs voor iedereen die houdt van surfen, chillen op het strand, een klein beetje wandelen en last but certainly not least feesten. hier is het elke, maar dan bedoel ik ook echt ELKE avond feest. Hier zie je weinig brazilianen, of ja ze zijn er wel, maar dan ook op vakantie! twee weken lang ben ik hier in een soort waas gegaan met twee dingen als hoogte punt, mijn surflessen (twee lessen gehad, totaal geen talent maar vond het echt super leuk) en P12 Poolparty. De hele dag in het zwembad hangen met toffe muziek, in de zon met cocktails en savonds iedereen helemaal los! in één woord geweldig!

Hierna ging ik samen met Arne, een jongen uit Noorwegen die in hetzelfde hostel als ik zat, naar Foz do Iguacu. Dit dorpje ligt vlakbij de watervallen die het drie landen punt vormen van Argentinie Brazilie en Paraguay. vanaf de braziliaanse kant heb je twee uurtjes nodig en heb je terwijl je langs de rivier loopt een mooi panoramisch zicht op de watervallen. Vanaf de argentijnse kant ga je echt heel dichtbij, kan je boven de watervallen lopen enzo heel indrukwekkend! hier ben ik ook met een bootreis geweest (een doping noemen ze dat) waarmee je echt onder de waterval gaat, helemaal doorweekt kwamen we weer op het vaste land terecht, maar dat was het zeker waard! met nog twee dagen over zijn we naar de Itaipu dam geweest. deze dam is 8km lang en produceert energie voor Paraguay en Brazilie. Arne vond het erg leuk want hij zit "in dat wereldje", maar eigenlijk snapte ik de helft er niet van met mijn middelbare school natuurkunde kennis. De laatste dag was Arne helaas alweer weg maar toen ben ik naar Paraguay gegaan voor een dagje, Cuidade del Este. Een stad waar je belasting vrij kan shoppen! aangezien mijn camera in week 3 al was kapot gegaan kon ik mooi goedkoop een nieuwe camera kopen!

Na Iguacu door gegaan naar Buenos Aires. BA voelt aan als een zuid Europese stad, wat na een kleine cultuur shock in brazilie wel echt heel erg fijn was. Na een weekend feesten (want eerlijk gezegd heb ik niet meer dan dat gedaan) ben ik een paar dagen naar Uruguay geweest. naast de oude centra van colonia en montevideo is daar niet zo veel te beleven en vond ik het wel wat tegenvallen. ik ben toen door gegaan naar punta del diablo, een vissersstadje, erg mooi rust gevend en super chille sfeer. hier hele leuke uruguayanen (moeilijk woord) leren kennen. in Uruguay is wiet sinds kort legaal en abortus ook. Top! behalve deze wetten lijkt Uruguay qua landschap ook best op Nederland. redelijk plat, en terwijl ik met de bus door het platte land reed zag ik vooral gras, koeien en jawel, windmolens! daarbij regende het toen ook, home away from home!

Toen ben ik weer terug naar Buenos Aires gegaan. nog meer feesten. onder andere met mijn oude overbuur meisje Eva Brancart die ik plotseling tegenkwam, naar een marktje, ofja markt, een lange straat met allemaal super mooie en leuke dingen. Ook wat rotzooi uiteraard maar over het algemeen dingen die ook echt bruikbaar en goed zijn. Je kunt niet naar BA zonder uit eten te gaan voor een goed stuk vlees en ook dat heb ik gedaan, heerlijk vlees hier, niet normaal meer. Niet te vergeten lekkere wijn! Hier ben ik ook naar een begraafplaats geweest, klinkt minder leuk dan het was. Dit was er een voor hele rijke stinkers dus met van die grote tombes met hun hele familie erin enzo. Hier was ook het graf van Evita, een beetje teleurstellend wel, ik had verwacht dat dit een van de grotere zou zijn. en dat ook de plek wat opvallender zou zijn. het was een vrij kleine in een zij straatje.. achja! verder ben ik ook nog naar La Boca geweest, een wijk in BA met allemaal gekleurde huizen en het voetbalstadion van de beroemde Boca Juniors. Hoewel dit uitje erg leuk was, is deze wijk zo ontzettend toeristisch dat ik hier absoluut niet terug hoef! Een van de dingen niet nu erg kenmerkend zijn voor Buenos Aires is de Blue dollar. wat ze doen is geld wisselen voor een gunstigere koers dan de officiele koers. Dus als je over straat loopt, vooral op de Florida, hoor je constant mannetjes roepen: Cambio Cambio Cambio, change money! heel grappig, je moet goed opletten als je hier mee in zee gaat; altijd de biljetten checken en niet te veel in een keer wisselen zodat, mocht je overvallen worden, je niet al je geld in een keer kwijt bent. maar als het dan allemaal lukt krijg je wel ruim 140% voor je geld!

Na een wilde tijd in Buenos Aires ben ik samen met Maik, een Nederlandse jongen, helemaal naar het zuiden gegaan voor een wat minder wilde tijd in de wat wildere natuur. dit gedeelte van zuid amerika heet patagonie en zowel zuid chili als zuid argentinie valt hier onder. Wij zijn begonnen in El Calafate, hier was Eva, het over buurmeisje, met haar vriendin ook en hebben we een dag vogels gespot (ja dat lees je goed), wat eigenlijk een stuk leuker was dan verwacht, maar vooral heel gezellig. Dag 2 zijn we naar een Gletsjer gegaan, niet zo maar een gletsjer, de perito moreno. de enige gletsjer die groeit in plaats van krimpt. en gigantisch dat hij is! 60 tot 70 meter hoog en 5 kilometer breed en wel 30 km diep als ik me niet vergis! super indrukwekkend en we hadden geluk. deze dag brak er heel veel ijs af, super vet om te zien en vooral om te horen. het klikt alsof er kanonsschoten worden afgevuurd als en stukken afbrokkelen en alsof het onweert en dondert als het hele schijven of gedeeltes naar beneden komen. met geweld komen de stukken ijs in het water terecht wat dan weer een super grote plons geeft. heel erg leuk en heel erg koud!

Hierna zijn we door gegaan naar Puerto Natales. Hier zijn we als een stelletje gekken, ongetraind de W-track gaan lopen. dit is een 4 tot 5 daagse wandeling in het nationale park torres del paine met als hoogte punt de gelijknamige torres del paine, 3 puntige toppen die samen met een gletser majestueus boven het gletsjer meer en alle andere toppen uitsteken. het was een hele ervaring om deze trek te lopen. veel leuke mensen leren kennen en het was onbeschrijflijk mooi, maar ook super zwaar. je draagt alles met je mee, tent, slaapzak, matje, kook spullen, eten, kleren noem maar op. dus niet alleen het wandelen zelf is al redelijk zwaar maar je doet dit ook nog eens met een flink gewicht op je rug. dit was echt heel erg zwaar, dus in plaats van de berekende 4 dagen heb ik er 3 van gemaakt en het laatste stuk niet meer gedaan. dit scheen toch al het minst mooie te zijn, en alles in mijn lichaam deed pijn dus ik vond het wel mooi geweest!

na dit avontuur zijn we naar El chalten door gegaan. met we bedoel ik iedereen die met ons de W-trek heeft gelopen. super leuk dat we echt met dezelfde groep (een uitzondering daar gelaten) weer in het volgende dorp zaten. hier gingen we, jawel, nog meer hiken! iedereen had het daar wel een beetje mee gehad, wat ook weer een mooie sfeer opleverde omdat iedereen elkaar een beetje steunde en we wat rustiger aan gingen doen enzo. hier heb ik nog 2 hikes gedaan, naar laguna torre en laguna de los tres. de eerste was een kleine hike van in totaal 5-6 uur, die we op ons gemakje hebben gedaan. De tweede hike was een kleine 8 uur. vroeg op en wandelen maar! naar lagona de los tres was het vooral omhoog en plat, het laatste stuk was echt niet normaal stijl, gewoon 1-1,5 uur lang omhoog klimmen met losse stenen en alles. Maar het was het 100% waard. weer een berg top, dit keer de Fitz Roy die met een gletsjer en een gletsjer meer super mooi daar op je liggen te wachten. pas op het aller laatste moment kan je het zien (omdat je zo steil klimt zie je het niet echt aankomen), en dat geeft wel echt een super gevoel! heerlijke paar dagen gehad daar met een super leuke groep maar helaas, aan alles komt een eind.

Ik pak de bus naar El Calafate, wacht om het vliegveld op mijn vlucht, vlieg naar buenos aires, blijf hier om het vliegveld slapen als een echte zwerver met al mijn spullen bij me, verassend genoeg nog best prima geslapen eigenlijk, de hele dag met een kerel uit de USA op het vliegveld gehangen en toen met de bus naar Mendoza. ongeveer 40 uur gereisd maar ook dit is weer een ervaring. Mendoza was echt super! Ik heb paardgereden, met een barbeque en een kampvuur met gitaarspel. Ik ben verliefd geworden om de begeleider van deze dag, Alejandro heet hij, hoe kan het ook anders hier in argentinie. helaas was ik niet de enige die verliefd was geworden dus een hele zware beslissing gemaakt en na deze excursie het toch maar voor me gehouden en afscheid genomen en terug naar het hostel gegaan, snik. Vervolgens met een paar mensen fietsen gehuurd en een wijn tour gedaan. super leuk en leerzaam om meer te weten te komen over de wijn, maar vooral heel erg lekker! na deze tipsy dag, ben ik gaan uitrusten van al dat harde werken in de hotsprings vlak buiten de stad van Mendoza. dit zijn natuurlijk verwarmde (of lauwe of koude) baden, midden in de vallei in de bergen. dus behalve ontspannen in deze baden heb je dus ook nog eens mooi uitzicht. heerlijk! Na deze heerlijke dag kon ik er wel weer tegen aan om een dagje te reizen.

De busrit van mendoza naar Santiago is een beroemde rit. recht door de Andes over een bergpas heen, een rit van 7uur maar dit is het zeker waard om overdag in de bus te zitten. super mooi uitzicht! na deze rit kwam ik aan in Santiago. ik blijf hier bij Lauren, een meisje die ik heb leren kennen in Rio en die mij is komen opzoeken in Buenos Aires ook. een lieve meid en een mooi appartement! helaas moest zij ook les geven en was er maar een sleutel van het appartement dus kon ik niet veel kanten op als zij er niet. gelukkig viel er altijd wel wat te regelen en ben ik in twee leuke wijkjes van santiago geweest, lekker ergens gaan lunchen met haar vriendinnen ook en naar een super leuk feest geweest. Santiago is een redelijk veilige stad maar helaas valt er niet zo veel te zien voor toeristen, gelukkig kan ik me ook prima vermaken met een fles wijn, wat gezelschap en mooi uitzicht en dat heb ik dan ook prima gedaan hier.

dan ben ik uiteindelijk aangekomen bij de dag van vandaag! ik heb dit verhaal zitten schrijven terwijl ik in Puerto Varas ben, dit in Noord Patoganie, het chileense gedeelte. ik heb vannacht de bus gehad en ben nu al een paar uur aan het wachten. Op wie? OP MIJN OUDERS! Ted en mama komen mij vanaf vandaag een week bezoeken en we gaan samen heir puerto varas en Chiloé verkennen, ik heb super veel zin ze te zien want hoewel ik het hier super naar mijn zin heb, moet ik toegeven dat er momenten zijn waarop ik ze zeker mis!

Dit kleine geluksvogeltje gaat zich gauw voorbereiden om haar ouders te ontvangen, tot horens of ziens allemaal!

Liefs Tadinha